Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

Zapraszam wszystkich alchemików do Gildii!
Zasady:
1. można dyskutować (ale bez obelg)
2. można eksperymentować (w miarę bezpiecznie)
3. można dzielić się wiedzą (bez ograniczeń!)
4. można... się wyluzować i pogawędzić...

Serdecznie zapraszam

Wasz Def

Otóż na ten temat można dużo porozmawiać. Ja rozwinę temat o eksperymentowaniu.

Więc zacznijmy od tego, że nie jestem najlepszym chemikiem, ale za to dobrze znam się na fizyce. Co za tym idzie, lubię wymyślać coś związanego z fizyką. Aktualny z moich pomysłów to ,,Miotacz wody". Ci którzy grają w ,,Wolfensteina" na pewno wiedzą, co to miotacz ognia. Mój wynalazek również będzie polegał na tej samej budowie, jednak zamiast ognia będzie miotał wodą. Jest to wspólny pomysł mój i Hira.

Jeżeli kogoś dokładnie interesują szczegóły, proszę pytać.

Półelf zdecydowanie przypominał w tej chwili diabła.
Minę miał taką, jakby był drugim Kilgorem, mającym zamiar wszystko...
To się akurat przemilczy.
- Psiajucha... - zaklął, czytając "regulamin".
Z kwaśną miną pomaszerował do Bractwa Wynalazców...

Def się zawiódł na Mironie... Nie będzie się tym jednak przejmować i chętnie podyskutuje z innymi alchemikami. A nad regulaminem chętnie pomyśli.

Fergard rzucił okiem na nowopowstały budynek. Szyld "Gildia Alchemików" napawał go lekkim zniechęceniem. "Tylko czekać, aż powstanie Gildia Wojowników, Złodziei, Mechaników... Chociaż w sumie od tego jest Bractwo Wynalazców...", pomyślał półdemon znużony. Nie był pewien, czy zamknąć, czy zalegalizować Gildię - Niby nie było jeszcze takiego budynku w Pazurze Behemota, ale przecież alchemia to gałąź magii - Specyficznej, ale magii - więc była już Przybudówka i Arena. "No nie wiem, zbyt dużo wątpliwości... Pozostawię to na później, zobaczymy, czy wyrośnie...", pomyślał Stratoavis, oddalając się...

Tuż za Golemem(Fergardem) podążał Kons od dłuższego czasu śledzący znajomego.
Gdy zauważył, iż półbies się zatrzymał, spojrzał w kierunku, gdzie patrzył Fergard.
"Gildia... alchemików? Po cóż to tutaj stoi... tylko dodatkowy podatek za wynajem budynku zapłacą... Następna gildia magów nam niepotrzebna, szczególnie iż będą się tu zapisywać zapewne nowi mieszkańcy Jaskini. Zamiast zajmować się dalszym prowadzeniem starych inicjatyw będą zaczynać coraz to nowsze niepotrzebne zabawy... Niech nie myślą, że coś od nich kupię, mam swoich zaufanych alchemików."
Kręcąc głową, Konstruktor odszedł za Fergardem.

Def mimo krytyk jakoś się utrzymuje i finansowo i psychicznie. Nadal będzie czekał na głodnych wiedzy, bo dla takich powstała Gildia alchemików, a nie dla krytyk...

Zachęcam w takim razie do dzielenia się swoją alchemiczną wiedzą. Myślę, że ciekawe pomysły mogą każdemu z nas się przydać... A na nieciekawe szkoda nafty. Będę przysłuchiwał się waszym rozmowom moi drodzy, a także służył najlepszym jedzeniem i trunkami w całej Osadzie!

- Widzę, że Gildia porosła kurzem. - Mruknął Fergard(Tak, Fergard, a nie JG). - Ale skoro macie pozwolenie Naczelnego Oberżysty - Elracie, oświetlaj mu drogę, Corellonie, świeć nad jego duszą, Bethrezeenie, bądź zgubą jego wrogów - to chyba nie widać żadnych przeciwwskazań do otwarcia. - Półdemon uśmiechnął się. - Miłego warzenia eliksirów! - Stratoavis oddalił się, zamiatając peleryną kurz.

Przyłączam się do tej glidii! Więc co powiesz na eliksir zamieniający ludzi w śmierdzącą dziurawą skarpetkę?

Skarpeta? niezłe, niezłe... Ja osobiście uważam, że wystarczająco straszny jest eliksir tak zwanego sztucznego lustra... Chociaż skarpetka śmierdzi....

*Do izby wszedł nagle druid Hiro. Ciekawym wzrokiem wodził po półkach zastawionych rozmaitymi miksturami, pustymi butlami i pojemnikami. Po chwili zawołał*:

Hop hop, ludzieee, znajdzie się tu miejsce dla pewnego druida? na wstępie powiem, że studiowałem alchemię!

Może opowiesz w takim razie jakąś ciekawą anegdotę rodem z czeluści alchemicznej wiedzy? Chętnie posłucham, bowiem z tą sztuką mam wspólnego tyle co moje piwo z innymi. Nic. Rozruszajmy troszkę ten stolik bo mi się pająki rozpanoszą!

A wiecie... kiedyś jeszcze w Paledronie, kiedy sprzedawałem tam Orca - colę uważyłem miksturę której działaniem było niesamowita wprost radość, więc dolałem jej do wszystkich szklanek jakie miałem pod ręką... niestety, niewiedziałem o jej skutkach ubocznych...:
Ślepocie, wypadnięciu języka, grzybicy uszu, bólu paznokci, wymiotach i zaniku żołądka...
Ale to nie są wszystkie, narazie tylko te udało mi się odkryć... Ktoś chce spróbować? Mam przy sobie jeszcze buteleczkę...

Mam przepis na świetny eliksir (sam go wymyśliłem), po wypiciu którego jesteśmy szybcy jak huragan. Działa przez 1-2 godziny, niestety po około pół godzinie efekt zaczyna słabnąć. Na razie jeszcze jest cienko, ale w końcu nie od razu Kraków zbudowano - jeszcze nad miksturą pracuję. W mojej chatce prawie wszystkie składniki eliksiru mi się skończyły, została mi też tylko jedna jego buteleczka na czarną godzinę.

Więc potrzebne mi będą: Sproszkowany róg dwurożca, włókno z rogu jednorożca, kłącza i liście rośliny zwanej kwaotylią, rumianek z brody starożytnego enta (bardzo trudno go zdobyć, jednakże w chatce zostało mi jeszcze parę jego słoików. Zostało mi bardzo dużo tego składniku w porównaniu do innych), sproszkowate oko rogogona, łuska zielonego smoka, sierść behemota, liście cziny drzewnej, oko diabła morskiego, oraz kilka kłączy mniszków rogowych.

Znajdą się takie składniki?

*bierze od Laya butelkę, po czym analizuje wygląd znajdującej się w niej cieczy*

Lay, jeśli pozwolisz, to zabiorę ten eliksir do przeanalizowania w moim skromnym laboratorium. Pozwolisz?

Eee... Hiro... - niespodziewanie powiedział Kons przechodząc akurat obok gildii w drodze na Ognisko - eliksir tu niepotzebny. Wystarczy duży pies i odpowiedni aromat. - Konstruktor oparł się o ścianę i postanowił chwilę nieco przypatrzyć się eksperymentom młodych alchemików.

Kons... może i pies do szybkiego biegania wystarczy, ale dzięki temu eliksirowi po prostu się nie męczysz podczas biegania. No dobra, znajdą się te składniki? To ja skoczę do mojej chatki po te, które mi się jeszcze nie skończyły. Mógłby mi tu ktoś między czasie przygotować składniki, które wymieniłem?

*Wybiega z Gildii Alchemików, ale po chwili wraca i bierze od Laya buteleczkę mówiąc*:

Lay, wezmę do badań, dobrze?

*Powiedziawszy to wybiegł z izby*.

Def wszedł i się mile zaskoczył. Już myślał, że Gildia skończona...
- Ledwo mnie tydzień nie było ! Dziękuje wszystkim, którzy pomagali ! - Krzyknął, i usiadł w kącie szukając Worka, żeby znaleźć o zagraniczny eliksir, który przywiózł ze sobą... Po dłuższym grzebaniu w Otchłani Worka wydobył czego szukał, i pokazał zgromadzonym Bursztyn Słońca...
-hmm... Niedawno wróciłem z pewnego kraju, w którym stosuje się wywar z tego bursztynu do prostego i szybkiego leczenia efektów zaklęć klątw i uroków. O działaniu tej niezwykłej substancji musiałem się niestety przekonać na własnej skórze, i potwierdzam jej działanie. Jednak owy wywar jest bardzo drogi... Na szczęście udało mi się zwędzić trochę owego bursztynu, a więc postarajmy się coś wymyślić. Dla JB ! - Po tych słowach zaczoł szukać w Otchłani worka reszty akcesoriów.

Piaszczysta droga jechał rycerz zakuty w zbroję która lata świetności miała już dawno za sobą.Nagle droga skończyła się a oczom jeżdżca ukazał się budynek z szyldem nad dzrwiami na którym widniał napis:"Gildia alchemików".

Rycerz zsiadł z konia i przywiązawszy go do drzewa ruszył w stronę dzrzwi.Chciał weść po cichu i niepostrzeżenie jednak z każdym jego ruchem zbroja skrzypiała jek nienaoliwione zawiasy.
-No i z cichego wejści nici-pomyślał i przekroczył próg pomieszczenia.

Jednak ku jego zdziwieniu w izbie nikogo nie było.
Rozejrzał się starając przyzwyczaić oczy do półmroku i spostrzegł pewnego osobnika schylonego i szukającego czegoś w worku.

Podzszedł bliżej.Osobnik ten jakby go wcale nie zuważył dalej szukał cos w worku nucąc jakąś sprośną piosenką.

-Hmm-chrząkną rycerz.Osobnik dopiero wtedy poderwał sie gwałtownie uderzając głową w kant stołu.
-Mam na imię Corwin.Mówiąc to lekko skina głową.
-Szukam jakiegoś alchemika.

- Uffff...

Hiro wszedł do Gildii obładowany ciężkimi tobołami. Chwilę przyglądał się dziwnemu przybyszowi, po czym dysząc postawił swoje "bagaże" na posadzce.

Nagle wyszeptał jakąś magiczną formułkę, czyniąc przy tym skomplikowane ruchy dłoni. W mroku przed nim pojawiło się biurko, kilkanaście dużych stolików, puste zakurzone półki i obrotowe krzesło.

- Jednym słowem, moje laboratorium! - powiedział z zadowoleniem Hiro, patrząc na zdumione miny pozostałych alchemików. - w mojej niewielkiej chatce i tak już była ciasnota, więc przeniosłem je tutaj. Chyba nie macie nic przeciwko temu?

- Nieee... - odpowiedzieli członkowie Gildii.

- A tak nawiasem, co tu tak ciemno? - mówiąc to, znów wykonał jakieś skomplikowane gesty (mrucząc przy tym coś w rodzaju luminis statim). - więc się wypakuję... na dobry początek!

Powiedziawszy to Hiro zaczął wyciągać ze swoich tobołów najróżniejsze rzeczy: od składników, przez różne czarki i butle po dziwnie wyglądające urządzenia.

- Miałem szczęście, że po drodze spotkałem znajomego kupca, także alchemika. No i wszystko zakupiłem! Włącznie ze składnikami do mego eliksiru szybkości - druid zaczął porządkować wypakowane uprzednio rzeczy.