Gorące Dysputy

Czy film może podobać się również dorosłym?

Oczywiście taki film oglądałem i powiem, iż nie był najgorszy. 5+.
Z tego co już wyprodukowano, wolę pierwszą część. Szczególnie podobał mi się moment podczas bitwy- niczym w Heroesie :p

Miałem okazję obejrzeć pierwszą część filmu i bardzo mi się podobała. Księcia Kaspiana niestety nie widziałem, a książki nie czytałem. Wcale nie uważam, że "Opowieści z Narnii" są tylko dla dzieci, a w szczególności złożenie Aslana w ofierze i bitwa pomiędzy nim, a złą czarownicą. To tak jakby twierdzić, że "Heroes of Might and Magic" jest dla dzieci albo i całe fantasy. Z elementów chrześcijańskich mogę wymienić św. Mikołaja. ;)

Szczególnie, że święty Mikołaj rozdający na święta prezenty nie jest nawet w 70% chrześcijański...
Zachęcam do przeczytania wszystkich części Opowieści, dopiero wtedy widać całą "siłę" sagi.

Nie wiem na ile jestem kompetentny do oceny, bo przeczytałem tylko pierwszą część, tj. "Lew, czarownica i stara szafa" i obejrzałem jeden film (też tylko pierwszą część). Cóż... książka raczej do mnie nie trafia niestety. Pewnie zostanę zlinczowany, ale nudna była jak cholera. Mimo, że miała tylko 200 stron (i do tego co jakiś czas obszerne ilustracje) to przemęczyłem się jak niewiemco żeby dotrwać do końca. A film... mi się nie podoba, ale dziecku do lat 8 poleciłbym go na pewno.

Mi bardziej podobała się część druga pt. "Opowieści z Narnii Książę Kaspian". A książek nie czytałem.

Ja przeczytałem wszystkie i najbardziej podobała mi się druga część.

Mnie Opowieści z Narni specjalnie nie zachwyciły...
Oglądało się nawet przyjemnie, jednakże jak dla mnie nie był to jakiś szczególny film (zwłaszcza początek nudny jak...).O wiele bardziej podobał mi się film "Tajemnica Rajskiego Wzgórza", chociaż też nie był idealny, ale wg. mnie był nieco ciekawszy...

Taki sobie, niby dobry, ale nie do końca. Są dzieci i trafiają do równoległego świata, gdzie panuje zła czarownica, potem przychodzi lew, który zachowuje się jak mesjasz i wybawia jedno z dzieci poprzez swoją męczeńską śmierć, a potem zmartwychwstaje. Motyw oklepany i mielony w każdym kościele.
Jak ktoś chce nawracać dzieci na chrześcijaństwo, to niech czyta im biblię z obrazkami.

To jest typowa opowieść dla dzieci, która ma za zadanie moralizować je w duchu religii chrześcijańskiej, tyle, że przeniesiona w świat fantasy. Jeśli, ktoś dostrzega w niej drugie dno, to gratuluję, ale ja nie dostrzegam. Znacznie lepszy jest Władca Pierścieni, również zawiera w sobie motywy chrześcijańskie, ale jest bardziej uniwersalny.

Gadające zwierzęta też jakoś średnio mi podchodzą, bo jest to zbyt robione na siłę. Ok magia, czary, fantastyczne stwory. Ale coś co nie ma odpowiedniego języka, uzębienia i specjalnie dostosowanych strun głosowych nie powinno mówić nie znając się na czarach.

Temat ukazał swe oblicze w kategorii nowych toteż nim nie wzgardzę.

Przyznam, że czytałem wszystkie tomy sagi Lewisa. Żeby było ciekawiej to poza pierwszym tomem, który ukończyłem dwa razy, reszta bodajże trzy bądź też cztery razy lądowała przed moimi oczami. Te książki mi się po prostu nie znudziły. Choć fabułę znam na wylot to zawsze wyciągnę coś nowego i mądrego z zapisanych stronic. Rzecz jasna książka domyślnie pisana była dla dzieci, lecz nie zgodzę się z twierdzeniem, że jest dziecinna.

Moandor

Nie wiem czemu wszyscy tak zauważają te nawiązania do religii.

Ja podczas lektury jakoś nie zauważyłem.

Może jestem dziwny, ale czytając książki, będąc już dość świadomym religijnie, te nawiązania wręcz wylewały mi się z kartek i dostrzegałem je na każdym kroku.

Moandor

Albo przynajmniej nie miało to dla mnie większego znaczenia, nie stanowiło podstawy do oceny dzieła.

Hm, w moim przypadku może i nie stanowiło podstawy, ale było bardzo istotnym czynnikiem. Opowieści z Narnii to momentami takie przełożenie Biblii na świat fantastyki (Tak, wiem, dla ateistów Biblia jest książką fantasy).

A przechodząc do sedna sprawy jakim są ekranizacje. Dubbing faktycznie rażący, ale nie miałem niestety możliwości obejrzenia w innej wersji językowej.

Pierwsza część w moim mniemaniu była bardzo dobra. Jak na możliwości filmu, klimat był oddany w stopniu wystarczającym. Wydarzenia były dość wiernie odzwierciedlone.

Druga część. Tym razem trochę słabiej chociaż nadal dobrze. Scena niewystępująca w książce: Nocny atak na zamek, była w filmie zrealizowana naprawdę przyzwoicie.

Trzecia część - Podróż Wędrowca do świtu. Ech, oczekiwania miałem ogromne. Książka prosząca się wręcz o przeniesienie na ekran. Kiedyś uważałem ją za moją ulubioną część całej sagi. A film? A film był słaby. Po prostu słaby. Miał fragmenty dobre, ale zaraz potem robiło się źle i poziom zostawał niebezpiecznie zachwiany. Mam wrażenie, że kompletnie nie udało się przenieść klimatu książki na ekrany kin.

Na razie to tyle. Czuwajcie.

Mateusz

Hm, w moim przypadku może i nie stanowiło podstawy, ale było bardzo istotnym czynnikiem. Opowieści z Narnii to momentami takie przełożenie Biblii na świat fantastyki (Tak, wiem, dla ateistów Biblia jest książką fantasy).

Bo to jest przełożenie biblii na świat fantastyki. Zamiast krwawych scen biczowania i przebijania rąk gwoźdźmi masz zwykłe zabicie lwa po uprzednim zgoleniu mu grzywy - co miało nawiązywać do zdarcia szat z Jezusa. Ja nie rozumiem jak można nie zauważyć oczywistego podobieństwa, przecież opowieści z Narnii to biblia w formie soft.

PS: Dla mnie biblia to nie fantasy, tylko mitologia. Niby to samo, ale różnica tkwi w tym, że fantasy pisze zwykle jeden autor, a mitologia to coś o szerszym spektrum.

Hej Agon, tak naprawdę wiem kim jesteś, a tu widzę że oglądasz te Opowieści z Narnii. To nie jest ta bajka o mówiącym lwie czasem? Kiedyś byłem na tym w kinie jak puszczali pierwszą część. Nowszych nie oglądałem - wiem tylko że była to bajka o dzieciach co weszły do szafy w której tak naprawdę był zaczarowany świat rządzony przez lodową czarownicę. Dzieci pokonały ją z pomocą mówiących zwierząt i takich stworów podobnych do centaurów z h3 z bastionu, które są na pierwszym poziomie. Oprócz tego było tam dużo jednostek z h3 jak gryfy, krasnoludy, minotaury i był też satyr, który był w h4.