Gorące Dysputy

Nie wiem, czy powinienem, ale w moim mniemaniu na film kultowy zasługuje również "Batman begins", jako najlepsza ekranizacja komiksów o tym superbohaterze.
W filmie znajdziemy za równo dużo akcji, jak i biografię Bruce'a Wayne'a, nie tak kiczowatą jak w większości hollywoodzkich produkcji.
No i cytaty, które moim zdaniem porównywalne są z tymi z "Gladiatora"

Widziałem film kilka razy i nawet udało mi się namówić mą siostrę (fankę kina ambitnego) do jego konsumpcji i jej opinia również była bardzo pozytywna.

Najlepszy cytat?

"Gordon: I never said thank you
Batman: And you will never have to"

W dziale filmów kultowych nie powinno zabraknąć - jak już ktoś wspomniał - Indiany Jones'a. Świetne teksty,dobra reżyseria, i wspaniała rola Harrisona Ford'a sprawiają, że móge oglądać ten film jeszcze wiele razy. A trzecia część z udziałem Sean'a Connery'ego - Miodzo :)

Ponadto pierwsza część Parku Jurajskiego zasługuje na miano kultowego. Ciekawy pomysł, obsada - nie same gwiazdy Hollywood ale po prostu świetni aktorzy. No i oczywiście dinozaury, które nawet po tylu latach wyglądają naturalnie.

Tak, dlatego obawiam się bardzo o czwartą część przygód o Indianie Jonesie.
Mam nadzieje, że będzie to stary (to na pewno), dobry film jak kiedyś.
Dowiemy się już niedługo.
Co do Parku Jurajskiego... nigdy nie widziałem w tym filmie nic specjalnego (oprócz efektów), nawet pierwsza część mnie nie powaliła.

Przegladnalem temat po dluzszej przerwie szukajac pewnego tytulu i nic.
Nikt o nim jeszcze nie wspomnial, ale ciesze sie bo ja to moge zrobic pierwszy.
(red)Seksmisja
''Oooj nigdy sie juz nie dam zamrozic.''

Nie wiem czy film ten jest kultowy, ale dawno temu zrobił an mnie duże wrażenie. Siódma pieczęć Bergmana. Utkwiła mi w pamięci zwłaszcza scena, gdy bohater gra w szachy ze śmiercią.

No i jeszcze jeden film z dawnych lat, który bardzo lubię oglądać. Obraz przedstawiający operację Market Garden - O jeden most za daleko

Cóż, "Siódma Pieczęć". Film nie jest chyba kultowy, ale na pewno zasługuje na miano genialnego ;)

Rzeczywiście gra ze śmiercią i poświęcenie się rycerza.
Jeden z lepszych czarno-białych filmów jakie widziałem.
Mnóstwo symboli, odniesień. Prawdziwa Uczta.
No i nieodłączny dance macabre!

Będę bardziej komercyjny i wspomnę tu amerykański film "American Beauty". Cóż, film o ludziach. Różnych charakterach, osobowościach. W tym najbardziej poruszyła mnie rola Kevina Specey'a. Ja także już zauważam u siebie symptomy starzenia i wtoczenia w kierat zwanym pracą, schematami i jakiejś takiej... miałkości życia. I częściej łapię się na myślach, marzeniach jak by to było gdybym walnął dyrektorowi co o nim myślę i wyszedł z zakładu ze skrętem w ustach.. :)

A któż nie zna filmów Stanisława Barei? Miś, Poszukiwany poszukiwana, Nie ma róży bez ognia. To są filmy w 100% kultowe.

-A gdyby tędy przechodziła staruszka i wy byście jej nie zauważyli i byście ją potrącili, a być może to wasza matka była?
-Ale jak ja mam potrącić swoją matkę, skoro matka siedzi z tyłu?
MIŚ

Kultowe... hm to znaczy, które mogłabym ciągle oglądać i nie mieć dość?

- The Jacket - genialnie zagrany i ciekawe zdjęcia - psychologiczny
- Queen of the Damned - temu to się po prostu oprzeć nie mogę
- The Butterfly Effect - kolejny z serii tych bardziej 'psychologicznych'
- Gladiator i Kingdom of Heaven - tego samego reżysera
- Taking Lives - jeden z niewielu filmów, który pamiętam dokładnie scena po scenie a nie wyrywkowo
- AngelA - poruszający , po prostu piękny, ujmujący i zachwycający.

Coś pewnie by się jeszcze znalazło, ale teraz myślę tylko aby pooglądać Herkulesa (tak, tak tą bajkę... ale i tak ją bardzo lubię :P)

Czy ja coś mówię? Też lubię bajkę "Herkules". To chyba jedyna bajka Disneya, jaka mi się podoba.
Ale i tak w moim mniemaniu nic nie pobije "Kruka". Ten film jest po prostu rewelacyjny.

Ośmieliłbym się dodać dwa tytuły - El Mariachi i Dark Knight.

Pierwszy to pierwowzór Desperado. Jednak jest lepszy i nie miał takiego budżetu. Reżyser ten sam, ale na 7 tysięcy dolarów wyprodukował dzieło przewyższające wielokrotnie przewyższające wspominanie "Desperado". Po prostu bajeczne kino akcji.

W drugim przypadku powinienem nic nie mówić. Wystarczy podnieść kartę Jokera i zacząć skandować po angielsku "Ciepło! Ciepło! CIEPŁO!"...Kreacja po prostu genialna. Joker przyćmił tam wszystko inne. Batman, Dent czy Alfred (jedna z moich ulubionych postaci komiksowych) wypadają przy Heath'cie jak amatorzy...

Nicholson zagrał Jokera komiksowego - inteligentnego błazna.
Ledger był Jokerem swojego wyobrażenia - świetnym, niepowtarzalnym Jokerem...

Całkiem niedawno przypomniałem sobie o filmie, który ostatni raz oglądałem ładnych parę lat temu. Mam tu na myśli Podziemny Krąg(ang. Fight Club)
W skrócie: W niewielu filmach widziałem w tak bezpośredni sposób ukazanej BEZSENSOWNEJ rzeczywistości jaka nas otacza, a w żadnym w sposób tak oczywisty. Parę lat temu nie dostrzegałem, albo raczej nie rozumiałem tych subtelnych alegorii, którymi film jest wręcz napakowany. Można w nich dostrzec jak dzisiejszy realizm życia wypacza podstawowe prawa natury i człowieczeństwa oraz jak w bezwzględny sposób główny bohater sobie z tym radzi.
Może podobał mi się dlatego, że "kpi" ze wszystkiego czym ja osobiście gardzę. Może dlatego, że trafił w wyznawane przeze mnie podstawowe wartości. Jednak uważam, że każdy może odnaleźć w tym filmie część siebie - tego pierwotnego siebie.
Ponadto świetna kreacja głównych bohaterów dodatkowo sprawia że historia przedstawiona przejmuje do głębi. Edward Norton, Brad Pitt a przede wszystkim Helena Bonham Carter - klękajcie narody.
Podziemny Krąg zajmuje poczetne, pierwsze miejsce na mojej liście filmów wszech czasów. Gorąco polecam!

Również bardzo lubię ten film. Świetny scenariusz, plus bardzo dobrzy aktorzy, to można oglądać i to oglądać nie raz. Nigdy nie przeszkadzało mi, że znam już zakończenie tego filmu, psychologiczny "smaczek" pozostał mimo wielokrotnego obejrzenia.

Hmm...kultowe filmy...a więc ułożę to tak:
- Władca pierścieni.
- Gwiezdne Wojny (najbardziej lubię 3 część)
- Aleksander

Dla mnie kultowe filmy to:
- Gwiezdne wojny - tylko stare części( czyli 4, 5, 6), te nowe według mnie już takiego klimatu nie mają.
- Piraci z Karaibów - przede wszystkim za muzykę.
- Mumia - taki inny Indiana Jones.
- Obcy - film który nie trzeba nikomu przedstawiać.
- Terminator - jak wyżej.
- Predator - Jak wyżej.
- Sami Swoi - "Podejdź do płotu jako i ja podchodzę." Dialog-Klasyk.
- Evil Dead - za wspaniały krwawy humor.
- Batman - seria wiecznie żywa.
- Nie ma róży bez ognia - za scenę z lodówką.

Dlatego nie napisałem tutaj o Indiana Jonesie i innych kultowych filmach bo ich nie oglądnąłem. Nie mam dostępu do tych filmów i bardzo żałuję że tak jest. Trzeba czekać aż puszczą w TV. :(

To ja jeszcze dołożę:

- Kabaret - Ponury film o okresie między wojennym w Niemczech
- Królowa Margot - Jedyny film, po którym było mi nie fajnie
- Miś - "Pani kierowniczko ja rozumiem, ale jak jest zima to musi być zimno!"
- Mroczny rycerz - Tylko dzięki genialnej roli Jokera
- Znachor - Piękny polski film

P.S

"Nie ma róży bez ognia" wymiata :)

Na to miano myślę, że zasługuje Forrest Gump. Treści nie muszę przytaczać, bo wydaję mi się, że każdy kinoman ten film obejrzał. Genialna rola Toma Hanksa oraz słynne hasło: "Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz na co trafisz".

Może dorzucę parę groszy od siebie - począwszy od filmów kultowych które bardzo zapadły mi w pamięci, poprzez te które znacząco na mnie wpłynęły do klasyków kina.

The Terminal - Viktor Navorski (Tom Hanks) i jego proste postrzeganie świata - film przytaczający pewne wspaniałe wartości.
Forrest Gump - Piękny film również z wyżej wymienionym aktorem. Trudno nie znać, trudno się nie wzruszyć.
Maverick - Najlepsza rola Mela Gibsona, niegdyś mój ulubiony film.
Across the Universe - To musical, najlepszy jaki miałem okazję obejrzeć. Wykorzystuje piosenki Beatlesów i interpretuje je na własny sposób.
Las Vegas Parano - Trudny w odbiorze, bo taki właśnie miał być. Bardzo ciekawy film, a z pewnością wart wymienienia.
Blues Brothers - Drugi na liście moich ulubionych musicali i to nie tylko przez uwielbienie bluesa.

Podziemny Krag
Dzien Swira
Te dwa filmy są dla mnie wyjątkowe, opowiadają o paradoksie współczesnego życia. Co prawda pierwszy trochę w większej skali, drugi o realiach polskich przy komicznym przekazie, jednak oba chciałbym wyróżnić.
+dodaję jeszcze "Into the Wild", jako film który zrobił na mnie ogromne wrażenie. Opowiada o pewnym chłopaku mającym trochę inne cele do osiągnięcia w życiu niż większość społeczeństwa, polecam.

oraz kilka klasyków współczesnego kina do których uwielbiam wracać.
Shawshank Redemption (Skazani na Shawshank)
Braveheart (Waleczne serce)
Last Samurai (Ostatni samurai)

Ps. Dagon, w temacie "filmy kontrowersyjne" właśnie wypowiedziałem się o Podziemnym kręgu, cieszy mnie że ktoś podziela moje poglądy o genialności tego filmu. Możemy podyskutować :)

Thausael

Podziemny Krag
Dzien Swira
Te dwa filmy są dla mnie wyjątkowe, opowiadają o paradoksie współczesnego życia. Co prawda pierwszy trochę w większej skali, drugi o realiach polskich przy komicznym przekazie, jednak oba chciałbym wyróżnić.

Ciągle nie potrafię dostrzec tego paradoksu. Dla mnie to przerysowane historie niby zwykłych ludzi, a tak na prawdę takich ludzi w naszym społeczeństwie nie ma.
Wskazują w przesadzony sposób na pewne rzeczy, to fakt.
Możliwe, że jakbyś rozwinął, to bym zrozumiał.

Ależ bardzo chętnie, Islingtonie. Paradoksem życia jest dla mnie codzienne wstawanie by przywitać nowy dzień kiedy dokładnie wiesz co po nim oczekiwać, zasypiać by zbudzić się kolejnego dnia i powtarzać swoją egzystencjalną rutynę. W takiej sytuacji znajdują się obaj bohaterzy tych filmów, są pozbawieni celu jak i sensu - i choć zdają sobie z tego sprawę trwają w tym niezmiennym stanie czekając na zmianę - aż w pewnym momencie coś pęka. Dzień Świra pokazuje to za pomocą gniewu czy irytacji głównego bohatera, chcącego podsumować bezradność wobec tego co dzieje się w jego otoczeniu. Podziemny krąg skupia się raczej na zmianie bohatera w dosłownym słowa tego znaczeniu, jednak dla mnie chodzi o coś bardzo podobnego.

Takich ludzi nie ma? Myślę że każdy w jakimś stopniu to odczuwa, niektórzy bardziej, niektórzy mniej, a niektórzy nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Te filmy jak i postacie są przerysowane, prawda, ale właśnie po to by dobitnie to przedstawić.